Λάλικα,
ή (Λαλ΄κα). Στις απογραφές παρουσιάζεται το τοπωνύμιο ως ουδέτερο «Τα Λάλικα».
Αγροοικισμός στα ανατολικά των Κρυονερίων στις ανατολικές πλαγιές του
Φτερόπυργου «σε λάκκες ανάμεσα σε δάση». Η ονομασία μάλλον προέρχεται από
παρωνύμιο Λάλικας (στ΄Λάλικα – η Λάλικα ως τοποθεσία). Τι μπορεί να σημαίνει
όμως Λάλικα; Ίσως παράγεται από το αλβανικό Lal (λαλ) που στα ελληνικά έγινε
λάλας και σημαίνει ο αδελφός και Λάλικας ο μικρός αδελφός. Πιθανόν και απ΄το
λαλώ – λάλος (=φλύαρος). Ομόηχες λέξεις είναι οι τουρκικές Lal =πορφύρα (κοκκινίλα – κοκκινιά),
Lale
= τουλίπα. Εάν λάβουμε υπόψη μας ότι έχει καταγραφεί στην Κρυονερίτικη
περιφέρεια μια σπάνια τουλίπα μήπως Lale + Laka και τελικά Λάλικα
δηλ. λάκα της τουλίπας;
Απογραφές κατοίκων ΛΑΛΙΚΑ
1940
|
1951
|
1961
|
1971
|
1981
|
1991
|
2001
|
175
|
9
|
-
|
-
|
4
|
-
|
-
|
Οι κάτοικοι της Καμαρούλας προέρχονται από τα
Κρυονέρια. Λόγω του μεγάλου υψομέτρου των Κρυονερίων τη χειμερινή περίοδο
διαχείμαζαν στα λιβάδια της Καμαρούλας καταβάλλοντας ενοίκιο. Στη συνέχεια στο
διάστημα 1890-1910 οι
Κρυονερίτες προέβαιναν στην αγορά διαφόρων αγροτεμαχίων τα οποία βρίσκονταν γύρω από το λιβάδι «καμαρούλα» (Σφήνα, Κουκουρέλια, Σφυραίικα κλπ.). Το λιβάδι ανήκε στον οπλαρχηγό της Βελάουστας (σημ. Πυργίον) Στάικο.
Κρυονερίτες προέβαιναν στην αγορά διαφόρων αγροτεμαχίων τα οποία βρίσκονταν γύρω από το λιβάδι «καμαρούλα» (Σφήνα, Κουκουρέλια, Σφυραίικα κλπ.). Το λιβάδι ανήκε στον οπλαρχηγό της Βελάουστας (σημ. Πυργίον) Στάικο.
Το 1924 οι Κρυονερίτες ίδρυσαν Συνεταιρισμό προς
απαλλοτρίωση του κτήματος που ανήκε πλέον στη δισέγγονη του Στάικου, Κλεοπάτρα
Δ. Στεφάνου. Ο Συνεταιρισμός το
1925 μετατράπηκε σε αναγκαστικό με την επωνυμία «Συνεταιρισμός Εξαγοράς Αγροκτήματος Καμαρούλας» και ύστερα από διαπραγματεύσεις με την ιδιοκτήτρια εξαγόρασαν το κτήμα που ανερχόταν σε 5.000 στρέμματα. Το χώρισαν σε 6 τμήματα: Οικόπεδα, ποτιστικοί αγροί, ελαιώνες, αμπελώνες, βοσκότοποι, καλλιεργήσιμοι αγροί. Στην συνέχεια καθένα από τα 6 τμήματα χωρίσθηκε σε 50 μερίδες όσα και τα μέλη του Συνεταιρισμού. Ο συνοικισμός κτίστηκε την διετία 1926-1927 πάνω σε ομαλή έκταση 110 στρεμμάτων με άρτιο ρυμοτομικό σχέδιο.
1925 μετατράπηκε σε αναγκαστικό με την επωνυμία «Συνεταιρισμός Εξαγοράς Αγροκτήματος Καμαρούλας» και ύστερα από διαπραγματεύσεις με την ιδιοκτήτρια εξαγόρασαν το κτήμα που ανερχόταν σε 5.000 στρέμματα. Το χώρισαν σε 6 τμήματα: Οικόπεδα, ποτιστικοί αγροί, ελαιώνες, αμπελώνες, βοσκότοποι, καλλιεργήσιμοι αγροί. Στην συνέχεια καθένα από τα 6 τμήματα χωρίσθηκε σε 50 μερίδες όσα και τα μέλη του Συνεταιρισμού. Ο συνοικισμός κτίστηκε την διετία 1926-1927 πάνω σε ομαλή έκταση 110 στρεμμάτων με άρτιο ρυμοτομικό σχέδιο.
Το όνομα Καμαρούλα, το χωριό το έλαβε από μια
μικρή γέφυρα στο ποτάμι Ερημίτσα (Καμάρα – Καμαρούλα) που βρισκόταν στην
ανατολική πλευρά της Στρογγυλόραχης που συνέδεε την παλιά οδό Αγρίνιο – Βλοχός.
Η Καμαρούλα δεν ανήκει στη διοικητική περιφέρεια
των Κρυονερίων, αλλά στον Δήμο Αγρινίου, του οποίου αποτελούσε συνοικισμό μέχρι
το 1963 που αναγνωρίσθηκε ως Κοινότητα (ΦΕΚ 66/22.5.1963). Με τον νόμο 2539/97
εντάχθηκε στον Δήμο Αγρινίου, του οποίου αποτελεί τοπικό διαμέρισμα.
Απογραφές κατοίκων Καμαρούλας
1928
|
1940
|
1951
|
1961
|
1971
|
1981
|
1991
|
2001
|
2011
|
242
|
586
|
671
|
766
|
782
|
841
|
922
|
718
|
595
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου